OP WEG NAAR DE SLACHTBANK (2)

“Er moet natuurlijk nog veel aan het script gebeuren.…. (stilte)….. het verhaal moet wat strakker….. (stilte)….. en de film is nu niet te financieren want jij hebt als regisseur te weinig ervaring….. (stilte)….. maar het is een prachtig en waardevol project dat ik heel graag ten uitvoer zou willen brengen.”

Stilte. Maar nu aan mijn kant. Wacht even… De Producent wil mijn eerste speelfilm gaan produceren. Snap ik het nou goed? Zes jaar nadat mijn eerste pennenstreken over het prille filmidee op papier zijn beland? Zes jaar van onleesbare aantekeningen achterop bierviltjes, van eindeloos schrijven en vooral herschrijven, van staren in het oneindige in de kansloze hoop dat een briljant idee plots achter een eenzame wolk zou opdoemen.

Maar heeft de Producent het echt wel tegen mij? Ik, die nog geen enkel drama voor tv of bioscoop gedraaid heb? Voor de zekerheid kijk ik nog even achter mij maar daar is niemand. Opnieuw kijk ik de Producent aan. Hij heeft het echt tegen mij. Slik.

Voor champagne is echter geen tijd. Ik moet snel mijn koffer pakken want aan de andere kant van de oceaan lonkt mijn volgende afspraak. Eentje die op voorhand al legendarisch genoemd mag worden.